Art. 120 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej :
Sejm uchwala ustawy zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, chyba że Konstytucja przewiduje inną większość. W tym samym trybie Sejm podejmuje uchwały, jeżeli ustawa lub uchwała Sejmu nie stanowi inaczej.
Nasuwa się zatem podstawowe pytanie:
Czy ktokolwiek przed rozpoczęciem procedury głosowania nad ustawą budżetową i innymi ustawami w dniu 16 grudnia 2016 r. na Sali Kolumnowej Sejmu RP sprawdzał czy na tej sali jest obecnych 230 posłów?
Jeżeli ktoś to sprawdzał, to kim on był i w jaki sposób zostało to udokumentowane?
Jeżeli natomiast nie ma dowodu pozwalającego na bezsporne stwierdzenie, iż w trakcie procedury głosowania było na sali obecnych 230 posłów, to w żaden sposób nie można przyjąć, iż doszło do uchwalenia ustawy budżetowej i ustaw następnych. Nie ma w tej materii, bo nie może być, domniemania kworum. Kworum należało stwierdzić poza wszelką wątpliwość jeszcze przed rozpoczęciem procedury głosowania w sposób pozwalający na wykazanie tego w razie wątpliwości.
A zatem wszelkie, nawet najbardziej kategoryczne stwierdzenia polityków nie wykreują wadliwie podjętej czynności na czynność nie obarczoną tą wadą.
Uchwalenie ustawy z tak oczywistym naruszeniem art. 120 Konstytucji RP z mocy prawa powoduje jej nieważność. Sądy powszechne w Polsce mogą stosować przepisy Konstytucji RP bezpośrednio, co w przyszłości stwarza niewyobrażalne niebezpieczeństwo w zakresie stabilności finansów Państwa. Nasi parlamentarzyści powinni sobie z tego zdawać sprawę.
A zatem obecny spór w Sejmie nie jest sporem o imponderabilia, lecz jest to spór o realny, dobrze pojęty interes naszego Kraju.
